Психологлар хатын-кызның үз бәясен күтәрүнең махсус кагыйдәләре бар, диләр. Менә алар:
* Яңа белемнәргә әзер бул. (Һәр көн нинди дә булса яңа бер әйбер турында белергә тырыш, кызыксынучан бул.)
* Хаталар ясаудан курыкма. Берни дә эшләмәгән кеше генә ялгышмый. Аңлашылмаса, сорарга кыенсынма. Бу – ярдәм сорауга да кагыла.
* Үзеңне гел формада тот. Спортзалга языл. Чәчтарашка бар. Тырнак ясатып чык. Яңа киемнәр ал. Өеңне җыештыр. Болар һәммәсе зур роль уйный.
* Көзгегә ешрак кара һәм «Мин матур!», «Мин талантлы!» дип әйтүне гадәткә керт.
* Өр-яңа дәфтәр ачып, «Уңыш көндәлеге» булдыр. Көне буе ниләр эшләргә өлгергәнең, җиңүләр, уңышлар теркәлсен анда. Бары әйбәтләре генә! Негативлар төшеп калсын. Уңай эшләреңне һәрчак билгеләп уз, үзеңне макта.
* Үзеңне гел тәнкыйтьләп торма. Адәм баласы фәрештә булмас.
* Үзеңне кызганып утырма. Кызгану – яшерен түбәнсетү ул.
* Дәрәҗәңне бел. Үзеңә көчле шәхес итеп кара.
* Гел яхшыны гына уйла. Күңелсез уйлардан ваз кич. Ялгыз калудан куркып яшәсәң, көннәрдән бер көнне шул көнгә калырсың. Эштән җибәрүләреннән котың чыгып торса, җибәрерләр дә.
* Үзеңне башкалар белән чагыштырма. Бүгенге «мин»еңне кичәге «мин» белән генә янәшә куеп кара.
* Яхшылыклар эшләргә тырыш. Кешеләргә ярдәм ит, якыннарыңны кайгырт, хәйрия акцияләрендә
* Үзеңне әйләнә-тирәдәгеләрдән басымчак иттермә. Хәтта иреңә һәм балаларыңа да. Җиңелчә кичке аш һәм матур, сөйкемле әни һәрхәлдә мул табын әзерләп хәлдән тайган әнидән кәеф күтәренкелеге белән аерылып торыр.
* Кыенлыкларга бирешмә. Теләсә нинди авырлык сине чыныктыра, көчле итә.
* Эшеңне ахырынача җиткер. Ярты юлда калган эш максатыңа юлны томалый. Нәрсәдер эшләргә уйласаң, сузма. Калган эшкә кар ява.