“... менә шундый тормышны яратучы, йомшак холыклы, шәфкатьле, игътибарлы, хәстәрлекле, безне яратучы ул өйдә... Ләкин кешеләр аны бөтенләй башкача белә. Аның шундый чын, бәхетле, намуслы һәм гадел булып калуын телим. Тагы да шуны кабатлап әйтәсем килә, сиңа тормыш яме, җан тынычлыгы, бәхет бүләк итә алуым өчен рәхмәт сүзләре ишетү - минем өчен иң зур шатлык. Мин сиңа ышанам... Туган көнең белән...”