«Армия тормышның башлангыч пункты булды»

— Бишбүләк урта мәктәбенең сигезенче сыйныфын тәмамлаганнан соң, район хәрби комиссариаты юлламасы буенча Бәләбәй шәhәрендә hөнәри-техник училище тәмамладым, шофер-механикка укып чыктым, — дип искә ала олы тормыш башлануын бу елның июнь аенда алтмыш яшен билгеләргә җыенучы Юрий Михайлович. — 1978 елның ноябрендә гамәлдә булган хезмәткә чакырылдым. Воронеж өлкәсенең Острогожск шәhәренә эләктем. Биредә чылбырлы машиналарының кече командирларын, практик йөртү инструкторларын әзерләүче уку часте була. Минемчә, армия миңа биргәннәрнең лаеклы ялга чыкканчы кирәге булды, әлбәттә, ул вакытта тормышымның башлангыч пункты булды.

Укуны уңышлы тәмамлаган кече сержант Тимофеев башта Калининградта артиллерия полкында хезмәт итә. Яңа ел алдыннан частьтә хәрби тревога игълан ителә. Ашыгыч рәвештә хәрби техника hәм солдатлардан дивизион формалаштырып, эшелон белән Ашхабадка җибәрәләр. Менә шулай безнең якташыбыз өчен Әфганстанда беркемгә дә билгеле булмаган сугыш башлана.

— Ашхабадка ун көнләп бардык, — дип искә ала ветеран. — Биредә көчәйтелгән бригада формалаштырдылар hәм платформада Термез юнәлешенә киттек. Сугыш инде бишенче ай бара иде. Хәрби техника белән понтон күпере аша дәүләт чиген уздык hәм җәяүләп колонна белән Саланг тавына таба юнәлдек. Аннан Баграмнан 12 hәм Кабулдан 22 километр ераклыкта Чарикар шәhәренә килеп җиттек. Дембельгә кадәр шушы шәhәрдә хезмәт иттем hәм хәрби хәрәкәтләр вакытында тау үзәнендә әлеге стратегик мөhим узелны сакладык.

Сүз бергә хезмәт иткән Башкортстан егетләре турында башлангач, карт солдат күзләрен аска төшерә. Запаска китeр алдыннан гына ул ике ел буе армия авырлыкларын бергә уртаклашкан дустын югалта. Операция вакытында ясалмаганлыктан, Ярмәкәй районыннан Наил Ногманов вафат була. Бу югалту аның өчен зур кайгы була.

— Армиядән өенә кайткач, Бишбүләк авыл хуҗалыгы техникасы оешмасында эшли башладым, әмма бер елдан дусларым Төньякка Стрежевой шәhәренә чакырдылар, — ди Юрий Михайлович. — Ялга кайткач, Галинаны очраттым hәм без өйләнештек. Планнарыбыз кискен үзгәрде: Тыва Республикасына киттек, анда сигез ел яшәдек. 1990 елда читтә йөрү туйдырды, hәм без үз ватаныбызга кайтырга булдык. Йорт төзедек, Галина Исааковна белән ике ул hәм бер кыз үстердек. Хәзер өч оныгыбыз үсеп килә. Без икебез дә лаеклы ялда.

Владимир СМОЛОВ.

Автор фотосы.